Podczas rebelii z 1971 roku zginęło 39 osób (w tym 10 czy 11 policjantów i funkcjonariuszy więzienia) Al Pacino w swojej roli w Pieskim popołudniu powołuje się na Attica jako symbol nadużycia siły przez policję, zresztą powoływanie się na hasła z Attica było wtedy w USA bardzo modne we wszelkich przejawów szturmu policji.. W "Na skróty" prezentujemy doskonały dramat Sidneya Lumeta "Pieskie popołudnie" z genialną rolą Ala Pacino. Letnie popołudnie en filmtitel med genre Drame, Se Film Biblioteket Available Format Full HD. Gode Film Man Skal Se Letnie popołudnie i HD 1080p Format. Amerikansk Film Premiär Letnie popołudnie Blue Ray Format. Amerikanske Komedie film Letnie popołudnie i Top Video Format. Stream Film Vf Letnie popołudnie Ultra High Definition. Pada śnieg - Let it Snow 2013 reżyseria: Harvey Frostscenariusz: Harvey Frost, Jim Headgatunek: Romans, światecznyprodukcja: USApremiera: 30 listopada 2013 (świat)Zdjęcia do filmu kręcono w Vancouver (Kanada). Letnie popołudnie ist einer film erstellt von zusammen mit einem Beschreibung des Films "". Der Film wurde mit hervorragenden grafischen Qualität hergestellt, beste Klangqualität und am besten mit Schauspielern. sobald ich erste lesen über Film, ich bin nicht ganz sicher, wenn ich um Ihren Vorstellung oder nicht. Dog Day Afternoon (1975) Official Trailer - Al Pacino MovieSubscribe to CLASSIC TRAILERS: http://bit.ly/1u43jDeSubscribe to TRAILERS: http://bit.ly/sxaw6hSu . Wspomnienie o Aktorze chrzestny, Rozmowa, Ojciec chrzestny 2, Pieskie popołudnie, Łowca jeleni. Co łączy te pięć filmów? Stali bywalcy tej strony być może znają odpowiedź, ale dla osób nie pałających tak szalonym uczuciem dla kina osoba Johna Cazale’a prawdopodobnie pozostaje nieznana. Kto by się bowiem interesował kolesiem, który wystąpił tylko w kilku starych filmach? Na dodatek grał tylko role drugoplanowe i nie udało mu się wywalczyć nawet jednej marnej nominacji do Oscara. Po co o kimś takim w ogóle czytać?Otóż, moi drodzy, jest po Cazale jest chyba jedynym aktorem w historii, który pracował wyłącznie przy filmach uznawanych za skończone arcydzieła. Było ich jedynie 5, ale łącznie zebrały 40 nominacji do Oscara (w tym aż 15 w kategoriach aktorskich). W każdym z nich stworzył zapadającą w pamięć kreację, jak nikt inny potrafił przekonująco odgrywać postaci słabe i godne pożałowania, nadając im przy tym ludzkiego charakteru, który sprawiał, że po prostu nie dało się ich nie lubić. Wszystkie jego role to małe (lub średniej wielkości – zależy od przyjętej skali) perełki. Prawdopodobnie, gdyby nie tragiczna śmierć, to Cazale uznawany byłby dzisiaj za jednego z najwybitniejszych aktorów swojego przyjrzeć się bliżej dorobkowi artystycznemu Johna C. Nie będę streszczał jego filmów, gdyż zakładam, że wszyscy je widzieli. A jeżeli nie, to mają świetną okazję, by nadrobić z którą najbardziej kojarzy się jego osoba, jest z pewnością Fredo Corleone z dwóch pierwszych części “Ojca chrzestnego”. Coppola długo nie mógł znaleźć odpowiedniego kandydata do roli Freda. Większość młodych aktorów chciała się wcielić w Sonny’ego i Michaela, nikt nie marzył o roli słabego i pomiatanego przez wszystkich Frederica. W sumie trudno się im dziwić – łatwiej się wykazać grając herosów. W jaki więc sposób John Cazale wkręcił się do ekipy? Zupełnym przypadkiem. Coppola dostrzegł go w jednym z Off-Broadwayowskich teatrów i szybko zdał sobie sprawę, że ten niepozorny człowiek na scenie jest tym, kogo potrzebował. Reszta przeszła do historii. W pierwszym „Ojcu” Fredo miał tylko kilka scen na pokazanie swojego talentu, ale zagrał je tak doskonale, że pisząc scenariusz do drugiej części Coppola znacznie rozbudował tę postać. Dlatego też w dwójce Cazale ma już miejsce, aby w pełni rozwinąć skrzydła. Nie boi się być głupi i momentami żałosny. Mimo to jego Fredo jest bez wątpienia postacią tragiczną – jego historia jest być może najbardziej przejmującym wątkiem całej „Ojcami” nasz bohater wystąpił w kameralnej „Rozmowie” Coppoli. Wcielał się tam w postać asystenta Gene’a Hackmana. Jego rola nie była zbyt rozbudowana, ale po raz kolejny udowodnił, że jak nikt inny potrafi grać „małych ludzi”. Gene Hackman powtarzał, iż sama obecność Cazale’a w filmie sprawia, że wszyscy partnerujący mu aktorzy grają lepiej. Siłą Cazale’a były niuanse. Jak nikt potrafił utkać rolę z ukradkowych gestów czy nieśmiałych Lumet od początku chciał powierzyć główną rolę w „Pieskim popołudniu” Alowi Pacino (on sam się wahał, czy przyjąć propozycję, ale kiedy dowiedział się, że jego zastępcą może zostać Dustin Hoffman, przestał płakać i wziął się do roboty), nie wiedział jednak, komu powierzyć rolę jego wspólnika. Pacino bardzo nalegał na kandydaturę Cazale’a, ale reżyser miał co do tego wątpliwości – chciał kogoś młodszego. Dopiero po wielu staraniach przyjaciela John dostał zaproszenie na przesłuchanie. Gdy tylko Cazale odczytał swoje kwestie, z miejsca dostał Sal mało mówi, gra głównie mimiką – rozbiegane oczy, świdrujące spojrzenie – to wystarcza, aby widz przez cały czas podskórnie czuł, że ten człowiek jest nieobliczalny. Każda scena, w której się pojawia, naładowana jest napięciem (trzeba uczciwe przyznać, że duża w tym zasługa lekko psychodelicznej fryzury, ale to tylko dodatek). Introwertyczna postawa Sala doskonale kontruje nadaktywność bohatera granego przez Pacino. Aby uzyskać większą naturalność, Lumet w wielu scenach pozwalał aktorom na improwizację. W jednej z najsłynniejszych scen filmu główni bohaterowie dyskutują nad tym, do jakiego państwa uciekną podstawionym przez policję samolotem. Po chwili namysłu Sal (Cazale) zaproponował: Wyoming. W tym momencie Sidney Lumet zaczął się śmiać, Pacino ostatkiem sił zachował kamienną twarz (już za tę „interwencję” należała mu się nominacja do Oscara). Ujęcie zostało uratowane, a światowe kino „dorobiło się” kolejnej wybitnej chwili, gdy rozpoczynały się zdjęcia do „Łowcy jeleni”, John Cazale miał już zaawansowanego raka płuc i jego stan był na tyle poważny, że lekarze nie dawali mu wielkich szans na przeżycie. On jednak ciągle wierzył, że uda mu się pokonać chorobę, pragnął również pracować nad kolejnymi filmami. Producenci początkowo nie chcieli go zaangażować z powodu jego kondycji – w biznesie nie ma sentymentów, a potencjalna śmierć jednego z odtwórców głównych ról naraża wytwórnie na wielkie straty. Robert De Niro chciał wystąpić z nim w jednym filmie i był na tyle zdeterminowany, że zdecydował się z własnych pieniędzy ubezpieczyć jego występ (szacunek Panie Robercie!). John Cazale dostał więc angaż i po raz kolejny stworzył świetną rolę – trochę cwaniaczka, trochę drobnego łobuziaka, ale przede wszystkim wiernego kolegi. Niestety nie dane mu było dożyć premiery „Łowcy” . Zmarł 12 marca 1978 Cazale swoimi rolami na stałe zapisał się w historii kinematografii. Wyspecjalizował się w odgrywaniu bardzo niewdzięcznych, ale jednocześnie niezwykle trudnych ról. Wszyscy związani z filmem artyści doceniają jego rzadki talent, pragnęli z nim występować najwięksi aktorzy. Niestety jednak w oczach zwykłych widzów ciągle jest niedoceniany. Nikt nie zwraca uwagi na specjalistów od czarnej 2009 roku na festiwalu w Sundance miał premierę film dokumentalny poświęcony osobie Johna Cazale’a – „I Knew It Was You: Rediscovering John Cazale”. Właśnie to dzieło skłoniło mnie do napisania tego tekstu. Innymi słowy: film jest godny prosta zagadka na koniec: skąd pochodzi kwestia, która jest tytułem zarówno powyższego filmu, jak i mojego skromnego tekstu? Pomimo faktu, że filmy z tego gatunku od praktycznie kilkudziesięciu lat są oparte na dość standardowym schemacie, to cieszą się niesłabnącą popularnością. Z jakiegoś powodu lubimy oglądać, jak charyzmatyczny przestępca najpierw zbiera ekipę podobnych sobie gagatków, by następnie opracować plan napadu na bank/muzeum/dom jakiegoś bogacza i w ten sposób się wzbogacić. Po drodze oczywiście coś pójdzie nie tak, we znaki da się przenikliwy inspektor policji, ale na koniec dzięki wielopoziomowemu twistowi wszystko skończy się tak, jak protagonista sobie założył. W naszym zestawieniu filmów o napadach, które powinieneś obejrzeć przyjrzymy się zarówno produkcjom, które trzymają się powyższego, klasycznego schematu jak i tym, które się z niego w mniejszym lub większym stopniu wyłamują. Niekiedy sam napad jest główną osią fabuły, a czasami jednym z elementów tła, dzięki któremu na pierwszy plan wybija się inna, nie mniej ciekawa historia. Z całą pewnością natomiast każdy z poniższych filmów dostarczy sporej dawki tego, do czego został stworzony, czyli rozrywki. 10 filmów o napadach, które powinieneś obejrzeć (+bonus) Ocean’s Eleven (Ryzykowna gra) Film, od którego powinno zacząć się przygodę z heist movies. To obraz niejako definiujący cały gatunek, który choć powstał już w XXI wieku, to mocno trzyma się klasycznej formuły. Opowiada historię grupy pod przywództwem Danny’ego Oceana (w tej roli George Clooney), który planuje skok na trzy kasyna, należące do Terry’ego Benedicta (Andy Garcia). W obsadzie znaleźli się między innymi Brad Pitt, Matt Damon, Julia Roberts i Elliott Gould. Film doczekał się dwóch sequeli i remake’u z w pełni kobiecą obsadą przestępczej ekipy („Ocean’s 8”). Co ciekawe, obraz w reżyserii Stevena Soderbergha sam jest remakiem – oryginał powstał w 1960 roku, a zagrali w nim między innymi Frank Sinatra, Dean Martin i Cesar Romero. Rififi Jeśli kogoś ciekawi, jak wyglądały korzenie tego gatunku, powinien sięgnąć po „Rififi”. Zrealizowany przez reżysera Julesa Dassina we Francji po tym, jak został umieszczony na słynnej „Czarnej Liście Hollywood” i nie mógł uprawiać swojego zawodu w Stanach Zjednoczonych. „Rififi” opowiada dość klasyczną (z dzisiejszego punktu widzenia rzecz jasna – film ukazał się w 1955 roku) historię napadu na jubilera. Przeszedł do historii głównie dzięki aż półgodzinnej, zrealizowanej z najdrobniejszymi szczegółami scenie samego napadu, która przyniosła Dassinowi Złotą Palmę dla najlepszego reżysera. 21 Film nie opowiada stricte o napadzie, ale że stawką są duże pieniądze zdobywane w błyskotliwy i nie do końca legalny sposób, to znalazł się w zestawieniu. „21” opowiada historię ponadprzeciętnie uzdolnionych studentów Massachussets Institute Of Technology, którzy kierowani przez swojego profesora (w tej roli Kevin Spacey) opracowują metodę liczenia kart, dzięki której wygrywają spore sumy w blackjacka. Ich przeciwnikiem w tej rozgrywce jest szef ochrony kasyna (Laurence Fishburne), ale scenariusz – jak to często bywa w tego typu filmach – obfituje w zaskakujące zwroty akcji. Dobra rozrywka. Focus Profesjonalny oszust i złodziej Nicky (Will Smith) postanawia nauczyć fachu młodą, atrakcyjną Jess (Margot Robbie), ale z czasem sprawy się komplikują ze względu na rodzące się pomiędzy nimi uczucie. Czego tutaj nie ma! Są i kradzieże kieszonkowe, i oszustwa podczas randek, jest i obowiązkowy twist fabularny na koniec, ale najmocniejszym elementem filmu jest wielopoziomowy numer, do którego dochodzi podczas meczu futbolowego, na którym Nicky i Jess spotykają ekscentrycznego chińskiego milionera. Żadne arcydzieło, ale solidna produkcja, której warto dać szansę – także ze względu na rolę pięknej Margot Robbie. Inside Man (Plan doskonały) „Plan doskonały” Spike’a Lee to powrót do korzeni gatunku, ale z nowoczesnymi akcentami. Mamy oczywiście napad na bank, ale jest on tu pretekstem do opowiedzenia historii rywalizacji pomiędzy uzdolnionym przestępcą Daltonem Russellem (w tej roli Clive Owen), a detektywem Keithem Frazierem (Denzel Washington). Sprawy dodatkowo się komplikują, gdy do gry włącza się trzecia osoba – wpływowa Madeleine White (Jodie Foster), reprezentująca interesy bogatych ludzi. Z czasem okaże się, że pieniądze nie są w całej sytuacji najważniejsze, ale o tym najlepiej przekonać się na własne oczy. Kelly’s Heroes (Złoto dla zuchwałych) Połączenie filmu wojennego z motywem heist na pierwszy rzut oka wydaje się być zabiegiem dość karkołomnym, ale reżyserowi Brianowi Huttonowi udała się ta sztuka. Grupa sfrustrowanych żołnierzy przez przypadek dowiaduje się o niemieckim transporcie sztabek złota, wartych 16 milionów dolarów i postanawia przeprowadzić napad, jednak aby to zrobić, konieczne jest przedostanie się poza linie wroga. Wrażenie z całą pewnością robi obsada – znaleźli się w niej między innymi Clint Eastwood, Telly Savalas, Donald Sutherland i Don Rickles. Wojna przedstawiona w „Złocie dla zuchwałych” znacząco różni się od tej prawdziwej, ale akurat temu filmowi to w żaden sposób nie szkodzi. Thomas Crown Affair (Afera Thomasa Crowna) Istnieją dwa filmy pod tym tytułem: pierwotna wersja z 1968 roku ze Stevem McQueenem w roli tytułowej i remake z 1999 z Piercem Brosnanem. Oba są oceniane podobnie, więc można wybrać zgodnie z własnymi preferencjami, ale z oczywistych względów radzimy dać szansę oryginałowi. Thomas Crown to zblazowany milioner, który spragniony nowych wrażeń postanawia obrabować bank (w wersji z 1968 roku) i ukraść cenny obraz (w wersji z 1999). Jego tropem podąża agentka ubezpieczeniowa (Faye Dunaway i Rene Russo), która wszelkimi sposobami stara się zdemaskować bogacza, a ten chętnie podejmuje jej grę. Sting (Żądło) Jeden z największych klasyków tego gatunku i niedościgniony wzór dla wielu twórców. Celem dwójki oszustów (w tych rolach Robert Redford i Paul Newman) są pieniądze należące do groźnego gangstera (Robert Shaw), odpowiedzialnego za śmierć ich kolegi. Opowiadanie dalszej fabuły nie ma większego sensu – to film, który każdy powinien obejrzeć na własne oczy. Najlepiej świadczy o tym fakt, że w 1973 roku „Żądło” zdeklasowało przeciwników na ceremonii wręczenia Oscarów, zgarniając aż siedem statuetek, w tym tę w najbardziej prestiżowej kategorii, a więc dla Najlepszego filmu. Italian Job (Włoska robota) Podobnie jak w przypadku omawianej wyżej „Afery Thomasa Crowna”, „Włoska robota” występuje w dwóch wersjach – oryginalnej z 1969 roku i remake’u z 2003. W pierwszej z nich rola Charliego Crokera – błyskotliwego przestępcy i uwodziciela – przypadła Michaelowi Caine’owi, a w drugiej – Markowi Wahlbergowi. Film kojarzony głównie z brawurową sceną pościgu, w której łup w postaci sztabek złota jest przewożony samochodami marki Mini. Co ciekawe, wyższą średnią ocen na Filmwebie może się pochwalić nowsza wersja, ale – podobnie jak dwa akapity wyżej – warto dać szansę oryginałowy. To jeden z tych filmów, który przez lata nie tylko się nie zestarzał, ale nabrał specyficznego uroku. Dog Day Afternoon (Pieskie popołudnie) John Cazale to aktor o bardzo specyficznym życiorysie. Najbardziej kojarzony z rolą Fredo Corleone w „Ojcu chrzestnym” zagrał w jedynie sześciu filmach, ale były to produkcje nieprzeciętne – każda z nich otrzymała co najmniej nominację do Oscara. Tak też było w przypadku „Pieskiego popołudnia”, w którym obok Cazale zagrał Al Pacino. Film opowiada historię dwójki przyjaciół, którzy napadają na bank po to, aby zorientować się, że… w sejfie praktycznie nie ma pieniędzy. Bohaterowie, będąc w pułapce, nie wiedzą, co robić, ale między nimi a zakładnikami nawiązuje się pewna nić porozumienia. Film jest oparty na wydarzeniach autentycznych. Rick i Morty S04E03 – One Crew over the Crewcoo's Morty (bonus) „Rick i Morty” to na pierwszy rzut oka głupawa kreskówka z absurdalnym humorem, ale pomysłowość scenarzystów robi na tyle duże wrażenie, że warto zobaczyć jeden czy dwa odcinki na własne oczy, aby wyrobić sobie zdanie. Jednym z ciekawszych epizodów jest trzeci z czwartego sezonu, który jest doprowadzoną do absurdu parodią na temat heist movies. Ilość zwrotów akcji i wielopoziomowych intryg jest tak duża, że można by nią obdzielić kilka filmów, a należy pamiętać, że odcinek trwa niewiele ponad 20 minut. To chyba najbardziej skondensowana dawka filmów o napadach, jaką kiedykolwiek stworzono. Michał Miernik Wejdź na FORUM! ❯ To prawdziwa historia, która zdarzyła się w Brooklynie. Zawodowy złodziej bardzo potrzebuje pieniędzy. Jest biseksualistą i żyje z innym mężczyzną. Jego przyjaciel przygotowuje się do operacji. Chce zmienić płeć. A to kosztuje. Nasz złodziej przygotowuje więc plan napadu na bank. Jest gorące, słoneczne lato. Akcja się… zobacz więcej Reżyseria Sidney Lumet Aktorzy Al Pacino, John Cazale, Charles Durning 84 osoby lubią 4 osoby chcą obejrzeć. obejrzy To prawdziwa historia, która zdarzyła się w Brooklynie. Zawodowy złodziej bardzo potrzebuje pieniędzy. Jest biseksualistą i żyje z innym mężczyzną. Jego przyjaciel przygotowuje się do operacji. Chce zmienić płeć. A to kosztuje. Nasz złodziej przygotowuje więc plan napadu na bank. Jest gorące, słoneczne lato. Akcja się nie udaje. Anonimowy Gatunek Dramat, Komedia, Kryminał, Thriller Słowa kluczowe helikopter, bankier, policja, snajper zobacz więcej Premiera 1975-12-31 (kino), 1975-09-21 (świat), 2006-02-24 (dvd) Kraj produkcji USA Wiek od 15 lat Czas trwania 130 minut Nie mamy jeszcze recenzji do tego filmu, bądź pierwszy i napisz recenzję. Nie mamy jeszcze recenzji użytkowników do tego filmu, bądź pierwszy i napisz recenzję. Ciekawostka Lance Henriksen ubiegał się o rolę Leona. zobacz więcej Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji o filmie. Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu: Pierwsze odcinki 5. sezonu "Domu z papieru" nie gwarantują, niestety, seansu tak przyjemnego, jak pierwsze odsłony. Postanowiliśmy zatem wesprzeć wszystkich fanów filmów i seriali o napadach – te produkcje powinny przypaść wam do gustu i zapewnić sporo sezon "Domu z papieru" kolejny tydzień utrzymuje się blisko szczytu listy TOP 10 Netfliksa. Za nic sobie mając disneyowską ofensywę, wbił na szczyt listy najpopularniejszych seriali wg serwisu Parrot Analytics (co więcej: w Polsce wystartował konkurs na największego fana serialu). I choć wielu widzów – w tym ja – narzeka na to, co stało się z tą produkcją, to marka pozostaje globalnym fenomenem; losy ukochanych bohaterów z wypiekami na twarzy wciąż śledzą miliony fanów z całego świata. Przerysowane postacie, nieprawdopodobne sceny akcji, liczne plot twisty, telenowelowy sznyt i solidna oprawa audiowizualna stanowią przepis na serial, od którego – najwyraźniej – trudno się oderwać. I to nawet przy pełnej świadomości spadku jakości i rosnącego poziomu absurdów, na które nie sposób już przymknąć oka. Tym z was, którzy chętnie obejrzeliby solidny film lub serial o napadzie (nie tylko taki, którego gatunek można zawęzić do nazwy heist), przedstawiamy kilka propozycji. 5 sezon Domu z papieru się nie udał. To są najlepsze filmy i seriale o napadach i skokach Kradzież stulecia Fabuła krąży wokół dwóch przyjaciół-złodziei i inspirowana jest prawdziwym wydarzeniem z 1994 roku, które w prasie nazywano "kradzieżą stulecia". Na stałe zapisało się ono w kolumbijskiej historii i mocno zdestabilizowało życie w kraju: grupa kolumbijskich złodziei napadła na Bank Republiki i ukradła z niego 24 miliardy pesos. Netfliksowy serial, czerpiący z tamtych wydarzeń, został oczywiście fabularnie rozbudowany o fikcyjne wątki, które sprawiły, że produkcja okazała się naprawdę wciągająca i emocjonująca. Pieskie popołudnie Al Pacino i John Cazale jako przyjaciele, który napadają na bank, w którym, jak się okazuje, nie ma zbyt wielu pieniędzy. Rabusie dogadują się z zakładnikami, a policja otacza budynek... Bywa zabawnie, ale i emocjonująco – najlepiej ukazano to ludzki pierwiastek; widz ani na moment nie zapomina, że po obu stronach mamy do czynienia z ludźmi, którzy starają sobie poradzić w tych niewygodnych okolicznościach. Wkrótce dzięki telewizji jeden z napadających staje się bohaterem, a tłumy go podziwiają...Dom z papieru 5 sezon – są lepsze produkcje o napadach Włoska robota Są to właściwie dwa filmy: oryginał nakręcony w 1969 roku z Michaelem Caine'em i remake z 2003 roku z Markiem Wahlbergiem. Croker to rabuś, który – by uniknąć kary za recydywę – swój kolejny skok chce zorganizować za granicą: we Włoszech. Obmyśla skomplikowany plan, który ma na celu kradzież chińskich sztabek złota o wartości ponad 4 mln dolarów, a wszystko to pod nosem włoskiej policji... i mafii. Co ciekawe, wielu widzów i krytyków jest zdania, że nowa wersja jest znacznie bardziej emocjonująca, niż pierwsza. Złoto dla zuchwałych Z nieco innej beczki: wojenny film o skoku. Oto grupa sfrustrowanych i lekceważonych przez dowództwo żołnierzy dowiaduje się o możliwości przeprowadzenia wielkiego skoku na ukryte w banku złoto – piechota rozpoczyna brawurowy atak, by przedrzeć się kilkanaście kilometrów za linię frontu. Ich największą motywacją staje się... wspólny interes i wizja bogactwa. W gwiazdorskiej obsadzie znaleźli się Telly Savlas, Clint Eastwood, Donald Sutherland czy Don Rickles. Plan doskonały O "Planie doskonałym" można właściwie powiedzieć, że to taki pierwowzór "Domu z papieru", tylko pozbawiony komiksowego przerysowania i niedorzeczności. Mamy tu rozpisane z głową tematy społeczne (rasowe, klasowe, antysystemowe), wybitne aktorstwo Denzel Washington, Clive Owen, Jodie Foster, Willem Dafoe), spójny scenariusz i walory rozrywkowe (tak, obraz doskonale sprawdza się również jako czysty gatunkowiec). Napad na bank, czworo napastników, kilkudziesięciu zakładników, negocjacje i... drugie, a nawet i trzecie dno. Spike Lee za o napadach – heist movie Ocean's Eleven: Ryzykowna gra Na tej liście nie mogło zabraknąć filmu, który, choć nie tak stary, stał się już heistowym klasykiem gatunku. Oto pierwsza i najlepsza część uwielbianej przez widzów serii. I nic to, że wszystkie te emocjonujące i imponujące zagrania nie miałyby najmniejszej szansy wypalić w prawdziwym życiu, bo zbyt często pozwalają dojść do głosu przypadkowi. To nieistotne, bo bohaterowie są czarujący, realizacja atrakcyjna, a fenomenalna obsada ewidentnie doskonale bawiła się na planie. Humor też robi swoje. Rozrywka pierwszorzędna. Focus To nie jest – w żadnym wypadku – film doskonały. I choć muszę przyznać, że jest też najpewniej najsłabszą propozycją z listy, to będę go bronić – zwłaszcza, że da się w nim dostrzec kilka charakterystycznych dla "Domu z papieru" cech. Jest perfekcyjnie zaplanowana akcja, która w swoim przewidywaniu wyprzedza działania wroga na każdym kroku; jest twist, jest miłość, są Will Smith i Margot Robbie. To jeden z tych niewymagających, ale przyjemnych obrazów z profesjonalnym aktorstwem, który potrafi sprawić sporo frajdy, o ile pozwolimy sobie zawiesić niewiarę. Rififi Francusko-włoski film o czterech mężczyznach, którzy planują skok na jubilera. Cały precyzyjnie zaplanowany napad idzie jak pomaśle, do czasu, gdy jeden z bohaterów popełnia błąd... Ponad półgodzinna scena skoku ukazana jest z najdrobniejszymi szczegółami, a jej realizacyjna maestria przyczyniła się do uhonorowania go nagrodą (Złota Palma w Cannes). Korzenie gatunku heist w klimacie noir. Dodam, że reżyser, Jules Dassin, został umieszczony na "Czarnej Liście Hollywood" i nie mógł nagrywać w seriale i filmy o napadach FilmDog Day Afternoon19752 godz. 10 min. {"rate": {"id":"1317","linkUrl":"/film/Pieskie+popo%C5%82udnie-1975-1317","alt":"Pieskie popołudnie","imgUrl":" i Sal napadają na bank, ale okazuje się, że w skarbcu prawie nie ma pieniędzy. Więcej Mniej {"tv":"/film/Pieskie+popo%C5%82udnie-1975-1317/tv","cinema":"/film/Pieskie+popo%C5%82udnie-1975-1317/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Sonny Wortzik (Al Pacino) razem z przyjacielem Salvadorem (John Cazale) napadają na bank. Mają pecha, ponieważ w banku prawie nie ma pieniędzy, a policja szybko przyjeżdża na miejsce przestępstwa. Bohaterowie, będąc w pułapce, nie wiedzą, co robić, ale między nimi a zakładnikami nawiązuje się pewna nić porozumienia. Dzięki telewizji,Sonny Wortzik (Al Pacino) razem z przyjacielem Salvadorem (John Cazale) napadają na bank. Mają pecha, ponieważ w banku prawie nie ma pieniędzy, a policja szybko przyjeżdża na miejsce przestępstwa. Bohaterowie, będąc w pułapce, nie wiedzą, co robić, ale między nimi a zakładnikami nawiązuje się pewna nić porozumienia. Dzięki telewizji, Sonny staje się bohaterem. Tłumy oglądają go i podziwiają. Telewizja coraz głębiej wnika w jego życie. Okazuje się też, że Wortzik nie tylko ma żonę i dzieci, ale zawarł również małżeństwo z homoseksualistą. Aby wydostać się z obławy, Sonny próbuje wynegocjować autobus na lotnisko. Film jest oparty na wydarzeniach autentycznych. Tablice rejestracyjne stanu Nowy Jork w czasie, w którym dzieje się akcja filmu miały kolor niebieski z pomarańczowymi literami, a nie żółty z niebieskimi literami. Akcja filmu rozgrywa się w 1972 roku, jednak w scenie otwierającej widać bliźniacze wieże World Trade Center, których budowa została ukończona dopiero w 1973 roku. W 1972 roku, radiowozy NYPD były malowane na biało i ciemnozielono. Radiowozy biało-niebieskie, które widoczne są w filmie zadebiutowały dopiero dwa lata później. 22 sierpnia 1972 roku. To miał być zwykły, prosty napad. Dwóch rabusiów Sonny (w tej roli znakomity Al Pacino) i Sal (John Cazale) wkraczają do małego banku w centrum Nowego Jorku. Z niesamowitą precyzją obezwładniają pracowników, biorąc ich równocześnie jako zakładników. Z początku wszystko idzie zgodnie z planem, gdyż Sonny zna dokładnie ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 72% ....bo najpierw ja się urodziłem a chwilę później nakręcili "Pieskie popołudnie", mistrzostwo świata :) Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę. Dwie godziny jechać wewnetrzną gra to byle kto by nie potrafił. facet mało mówi, a i tak cały czas czekałam kiedy wszystkich roz...li. Gość stworzył takie napięcie, jakiego nawet nie tworzył rozbiegany i gestykulujący Pacino. Extra aktorstwo. 1. Chaotyczne metody i działania policji w latach 70, a w zasadzie ich brak. 2. Początkowo tłum staje po stronie Sonnego, ale kiedy niespodziewanie pojawia się jego "żona"- Leon, wówczas w zasadzie zostaje on sam na placu bitwy, a jedynymi którzy go wspierają są geje przebrani za ... więcej Arcydzieło? Tak. Wybitna rola Pacino? Tak. Nuda? Hahaha, dzieci, nie za dobre kino jak na siebie oglądacie?

pieskie popołudnie cały film