Zapalenie opon mózgowych to bardzo poważna choroba. W przypadku jej wystąpienia konieczne jest natychmiastowe uzyskanie pomocy medycznej. Do objawów zapalenia opon mózgowych zaliczamy gorączkę, ból głowy, sztywność karku, nudności oraz wymioty. Choroba ta wywoływana jest zarówno przez bakterie, jak i wirusy. Małgorzata Haras-Gil lekarz 18 sierpnia 2017. Zakażenie dróg moczowych to schorzenie, które objawia się m.in.:: zaburzeniami w oddawaniu moczu (ból przy oddawaniu moczu, pieczenie cewki moczowej, częstomocz) i bólem okolicy nadłonowej lub lędźwiowej (określanym potocznie przez pacjentów jako ból pęcherza). Przyczynę zapalenia Chlamýdie, čiže chlamydióza je nepríjemné, ale aj veľmi nebezpečné ochorenie, ktoré sa radí medzi najrozšírenejšie pohlavné choroby na svete. Túto sexuálne prenosnú chorobu má konkrétne na svedomí druh chlamýdií s názvom Chlamydia trachomatis. Najväčší problém v súvislosti s chlamýdiami pociťujú hlavne ženy (najrizikovejšia skupina sú sexuálne aktívne Rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową wywoływana przez bakterie dwoinki rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Bakterie te mogą powodować m.in. zapalenie szyjki macicy u kobiet, zapalenie cewki moczowej u kobiet i u mężczyzn oraz infekcje gardła i odbytu. Jak często występuje rzeżączka? Chlamydiozę jest to choroba przenoszona drogą płciową, spowodowana przez bakterie Chlamydia trachomatis. Powoduje ona zapalenie cewki moczowej (u mężczyzn), zapalenie szyjki macicy. Rzeżączka jest to choroba przenoszona drogą płciową, spowodowana przez bakterię dwoinki rzeżączki. Objawami u kobiet są: upławy, nieregularny cykl Tężec to groźna choroba powodowana przez powszechnie występujące bakterie beztlenowe Clostridium tetani. Choroba jest powikłaniem po zanieczyszczeniu zranionej skóry. Choroba jest powikłaniem po zanieczyszczeniu zranionej skóry. . Fot: vchalup / Gdy w organizmie znajduje się bakteria Chlamydia trachomatis, objawy mogą sugerować zwykłą infekcję okolic intymnych, a nie chorobę weneryczną. Leczenie polega na przyjmowaniu antybiotyku, który ginekolog przepisuje po wykonaniu badań i rozpoznaniu szczepu bakterii odpowiedzialnej za powstanie chlamydiozy. Zarażenie chlamydią odpowiada za ok. 30% poronień. Jest to jedna z najbardziej niebezpiecznych i jednocześnie najtrudniejszych do zdiagnozowania chorób przenoszonych drogą płciową. Chlamydia – rodzaje. Co to jest chlamydia trachomatis i jak się ją wykrywa? Bakterie chlamydia to cała grupa mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych. Trzy z nich – Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae i Chlamydia psittaci – są patogenne dla ludzi. Najczęściej dochodzi do zakażeń Chlamydią trachomatis, która dostaje się do organizmu drogą płciową, rozmnaża się w komórkach ciała i rozprzestrzenia z krwią do wszystkich narządów. Chlamydia wywołuje chorobę zwaną chlamydiozą. Jest ona trudna do rozpoznania, bo może przechodzić w stan uśpienia i przez lata nie dawać żadnych widocznych objawów. Nie wszystkie badania na chlamydię są refundowane. Za najbardziej wiarygodne – badanie DNA – trzeba zapłacić 150–200 zł. W związku z tym najczęściej do wykrywania bakterii Chlamydia trachomatis wykorzystuje się serologię (IgM, IgA i IgG). Wynik wskazuje poziom immunoglobulin we krwi. Wzrost liczby przeciwciał, oznaczający infekcję, widoczny jest w ciągu 3–8 tygodni od zakażenia. Test na chlamydię dla mężczyzn i kobiet można też kupić w aptece, a następnie samodzielnie pobrać wymaz z cewki moczowej czy pochwy. Zobacz film: Choroby przenoszone drogą płciową. Źródło: Getty Images, iStock Chlamydia trachomatis – jak można się zarazić? Bakterie Chlamydia trachomatis przenikają przez błony śluzowe i wnikają bezpośrednio do krwi przez uszkodzoną skórę. Zwykle szkodliwe mikroorganizmy zaczynają atakować przez dolne drogi rodne (u kobiet najpierw kolonizują pochwę). Największe ryzyko zakażenia chlamydią dotyczy osób aktywnych seksualnie, które nie stosują antykoncepcji mechanicznej (prezerwatyw), i uprawiają seks oralny (chlamydia w gardle zdarza się również w przypadku zarażenia gatunkiem pneumoniae). W wielu przypadkach chlamydioza jest efektem niezachowywania higieny osobistej, np. używania wspólnych ręczników do wycierania okolic intymnych, mogące sprawić, że choroby nabawi się cała rodzina. Chlamydia u mężczyzn zdarza się rzadziej niż u kobiet, które są bardziej podatne na infekcje intymne. Odnotowuje się też zarażenia chlamydią u dzieci. Do infekcji może dojść jeszcze w okresie życia płodowego, ponieważ bakterie przenikają przez łożysko matki, albo w trakcie porodu, zwłaszcza jeśli dziecko ma obniżoną odporność (ryzyko wynosi aż 80%). Chlamydioza u kobiety w ciąży jest więc wskazaniem do cesarskiego cięcia. Co to za bakterie: chlamydie? Zobaczcie, co mówią lekarze: Zobacz film: Chlamydie - co to za bakterie. Źródło: Co nas truje Chlamydia – objawy ze strony układu moczowo-płciowego Objawy zakażenia chlamydią mogą się wystąpić najwcześniej po tygodniu od pojawienia się bakterii, ale nie muszą w ogóle się ujawnić. Chlamydiozie u kobiet towarzyszą obfite ropne upławy, bóle brzucha i krwawienia międzymiesiączkowe, zwłaszcza po stosunku, zaburzenia miesiączkowania, a także objawy dyzuryczne (pieczenie podczas oddawania moczu, częste parcia). Bakterie chlamydii rozprzestrzeniają się na kolejne elementy narządu układu rozrodczego, co staje się przyczyną zapaleń przydatków, jajników, jajowodów, szyjki macicy i endometrium, a nawet powodem rozwinięcia się nowotworu. Powikłania po chlamydiozie mogą doprowadzić do niepłodności i zwiększają ryzyko poronień, ciąż pozamacicznych, przedwczesnych porodów. Stają się również przeszkodą dla zapłodnienia in vitro. Po zarażeniu chlamydią objawy u mężczyzn również dotyczą głównie układu moczowo-płciowego. Występują obrzęk jąder, pieczenie w czasie oddawania moczu, śluzowy wysięk z cewki i bóle krocza promieniujące do pachwin. W wyniku rozprzestrzeniania się bakterii może dojść do zapalenia najądrzy, a w efekcie – tak jak u kobiet – do niepłodności. Nieleczona chlamydioza daje też powikłania niezwiązane z układem moczowo-płciowym, np. zespół Reitera (reaktywne zapalenie stawów).. Noworodki urodzone przez zakażone matki często zapadają na chlamydiowe zapalenie spojówek. Jak leczyć chlamydiozę? Trudności w leczeniu chlamydiozy się związane z tym, że po pierwsze późno się ją rozpoznaje, nierzadko dopiero na etapie problemów z zajściem w ciążę, a po drugie bakteria z gatunku trachomatis ma wiele szczepów (jak na razie odkryto ok. 20), różnie reagujących na leki. W przypadku zarażenia chlamydią leczenie naturalne nie przynosi rezultatów – trzeba zastosować antybiotykoterapię u obojga partnerów (leki przyjmuje się mniej więcej przez tydzień). Antybiotyk na chlamydię zawiera substancje z grupy azalidów (np. azytromycynę), tetracyklin (np. doksycyklinę) lub makrolidów właściwych (np. erytromycynę). Zobacz film: Wykorzystanie laserów w ginekologii. Źródło: Bez skazy Chlamydia trachomatis to najczęściej spotykane bakterie z grupy bakterii, które wywołują chorobę – tak zwaną chalmydiozę. Bakterie te są przenoszone najczęściej drogą płciową, a w przypadku zaniedbania leczenia mogą prowadzić do poważnych komplikacji oraz niepłodności. Chlamydia trachomatis – sposoby zakażenia Bakterie Chlamydia trachomatis są przenoszone przede wszystkim drogą płciową. Mogą się rozprzestrzeniać również podczas porodu, a także poprzez bezpośredni kontakt z osobą, która jest zakażona. Najczęstszym sposobem zakażenia jest stosunek płciowy dopochwowy lub analny oraz inne formy kontaktu z narządami płciowymi objętymi bakterią. Chalmydia w gardle Bakterie Chlamydii mogą pojawić się również w gardle, na przykład na skutek uprawiania seksu oralnego z osobą zakażoną tą bakterią. Co więcej, bakterie mogą zostać przeniesione na dłoniach i zostać wprowadzone do błon śluzowych albo zostać przeniesione na partnera. Objawy chlamydiozy mogą być niezauważone Zazwyczaj chlamydioza przebiega bez wyraźnych objawów chorobowych. O zakażeniu Chlamydią wielu pacjentów dowiaduje się po wielu latach, żyjąc wcześniej bez świadomości choroby. Mimo to, może mieć poważne powikłania zdrowotne, takie jak stany zapalne narządów płciowych, a nawet niepłodność. Poza tym, podejmowanie kontaktów seksualnych nie będąc świadomym zakażenia Chlamydią, skutkuje rozprzestrzenianiem się bakterii na inne osoby. Na chlamydiozę są narażone szczególnie osoby aktywne seksualnie, często zmieniające partnerów seksualnych i uprawiających seks bez prezerwatywy. Chlamydia: obawy, których nie wolno lekceważyć! Objawami, jakie czasami pojawiają się około tydzień-dwa tygodnie od momentu zakażenia to upławy, którym niekiedy towarzyszy również pieczenie i uczucie dyskomfortu podczas oddawania moczu. Gdy infekcja obejmie przydatki, Chlamydia może powodować bóle w podbrzuszu, wystąpienie krwawień między kolejnymi miesiączkami, a także dyskomfortu podczas współżycia. W trakcie oraz po stosunku może wystąpić niewielkie krwawienie. U mężczyzn częstym objawem jest odczuwanie pieczenia podczas oddawania moczu. Poza tym, objawy zakażenia chlamydią mogą przypominać objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Chlamydia może powodować również zmiany w układzie nerwowym, ogólne osłabienie organizmu, spadek odporności, skłonności alergiczne, astmę, a nawet choroby naczyniowe. W przypadku rozprzestrzeniania się zakażenia może ono skutkować częstymi bólami brzucha, które są spowodowane zapaleniem okołowątrobowym. Diagnoza chlamydiozy – badanie IgM oraz IgG W związku z tym, że objawy zakażenia chlamydiozą są trudne do jednoznacznego rozpoznania, w większości przypadków nie jest możliwe postawienie szybkiej diagnozy. W celu wykrycia obecności bakterii w organizmie wykonuje się badanie krwi i dokonuje oznaczenia poziomu immunoglobulin IgM oraz IgG we krwi pacjenta. Poza tym, pobierane są rozmazy z ujścia cewki moczowej, ze sromu, a także z szyjki macicy. Chlamydia: leczenie powinno być podjęte niezwłocznie Po postawieniu diagnozy ważne jest niezwłoczne podjęcie odpowiedniego leczenia. Bakterię tą leczy się za pomocą antybiotyków. Istotne jest, aby antybiotykoterapii poddani zostali oboje partnerzy seksualni, ponieważ tylko wówczas leczenie może być w pełni skuteczne. Przeprowadzenia leczenia o obojga partnerów seksualnych pozwala również uniknąć nawrotów zakażenia. Nieleczona chlamydioza może mieć poważne skutki zdrowotne. U kobiet zbagatelizowanie chlamydiozy prowadzi do powstania przewlekłych zapaleń dróg rodnych, a to może skutkować znacznym uszkodzeniem jajowodów oraz niepłodnością. W przypadku kobiet bakterie mogą prowadzić również do nadżerki szyjki macicy. U mężczyzn nieleczona chlamydioza może skutkować zapaleniem gruczołu krokowego i najądrzy. Oprócz tego, u zakażonych osób obydwu płci chlamydioza może powodować zapalenie cewki moczowej, cysty i zapalenie gruczołów Bartholina. Chlamydioza u dzieci Zakażenia bakteriami chlamydiozy u dzieci pojawia się na skutek kontaktu z zakażoną matką podczas porodu. U noworodków, których matki są zakażone bakteriami Chlamydii może wystąpić zapalenia spojówek, zapalenie gałek ocznych oraz zapalenie płuc. Badania pod kątem zakażenia chlamydiozą są wykonywane przed porodem bardzo rzadko, a aż 25% dzieci rodzi się z zakażeniem, które prowadzi do chorób dróg oddechowych. Wykrycie u matki bakterii Chlamydii jest wskazaniem do przeprowadzenia cesarskiego cięcia. Chalmydia pneumoniae i Chlamydia psittaci Oprócz Chlamydii trachomatis, która jest najczęściej spotykanym gatunkiem tych bakterii rozróżnia się również dwa pozostałe gatunki – Chalmydia pneumoniae i Chlamydia psittaci. Bakterie Chalmydia pneumoniae są przenoszone drogą kropelkową i mogą powodować zapalenia oskrzeli, krtani, zatok oraz płuc. Zakażenie tą bakterią może przyczyniać się również do pojawienia się przewlekłego zapalenia gardła, zatok i przewlekłych katarów. Objawem zakażenia tym typem bakterii Chlamydia może być również ból stawów. Bakterie Chlamydia psittaci to bakterie, którymi zarażają się głównie ptaki, ale zakażenie może dotknąć również człowieka. Znane są również przypadki zakażenia od osób chorych. Bakterie tego typu wnikają do ciała człowieka poprzez drogi oddechowe, a następnie są transportowane z krwią do śledziony, wątroby, a także pęcherzyków płucnych. Na początku choroby może wystąpić wysoka gorączka, a także silne dreszcze, ale w większości przypadków rozwój choroby jest powolny i objawia się bólami głowy, bólami w opłucnej oraz suchym, męczącym kaszlem. Objawy zakażenia bakterią Chlamydia psittaci to również zapalenie serca, duszność, sinica, bóle mięśni, sztywność karku, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, powiększenie wątroby i śledziony. [Zdjęcie główne: Chlamydioza – czym jest ta choroba, jakie są jej objawy, jak wygląda leczenie i jakie leki należy przyjmować, żeby wyzdrowieć? Chlamydioza to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Chociaż znana od wieków, jest to choroba trudna do wykrycia, bardzo często przebiega bezobjawowo, a przez to można się nią zarazić od osoby, która nie ma żadnych objawów. Można nią również nieświadomie zarazić partnerów lub partnerki seksualne. Zarazem – powikłania nieleczonej chlamydiozy (lub utajonej) mogą być bardzo poważne. Dlatego tak ważne jest diagnozowanie, a jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki – regularne badanie się w kierunku zakażenia bakteriami chlamydii. Jeśli wynik będzie pozytywny lub zauważysz u siebie pierwsze objawy chlamydiozy – skontaktuj się z lekarzem. Po konsultacji medycznej będzie on w stanie postawić diagnozę i szybko wdrożyć leczenie. Z tego tekstu dowiesz się czym jest chlamydioza, jakie są jej objawy i jakie leki możesz stosować, żeby wyleczyć się z tej choroby. Najpowszechniejsza choroba przenoszona drogą płciową (i nie tylko) – czym jest chlamydioza Chlamydioza to infekcja wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis, przenoszona najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych lub przez bakterię Chlamydia trachomatis. Uznaje się ją za jedną z najpowszechniej występujących chorób wenerycznych. Zakażenie chlamydiami jest najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej. Chlamydioza może powodować pojawienie się dolegliwości w obszarze układu moczowo-płciowego, odbytu, oczu oraz dróg oddechowych. Choroba przebiega najczęściej bezobjawowo, co oznacza, że osoby aktywne seksualnie mogą nieświadomie zarażać swoich partnerów i partnerki. Z tego powodu wiele osób nie zauważa u siebie żadnych objawów i przez wiele lat może funkcjonować bez poważniejszych dolegliwości, a mimo tego – zarażać inne osoby. Co powoduje chlamydiozę? Chlamydiozę u ludzi powodują bakterie z rodzaju Chlamydii (łac. Chlamydiae): Chlamydia trachomatis – można się nią zarazić w wyniku kontaktów seksualnych (przenoszona drogą płciową – występuje około 15 odmian tej bakterii); Chlamydia pneumoniae – rozprzestrzenia się drogą kropelkową; Chlamydia psittaci – można się nią zarazić od ptaków. Bakterie chlamydii są gram-ujemne, czyli barwią się na czerwono przy badaniu laboratoryjnym metodą Grama. Grupy ryzyka zachorowaniem na chlamydiozę Podobnie jak w przypadku wielu chorób przenoszonych drogą płciową – zakażenia chlamydiami częściej występują u osób aktywnych seksualnie, ale podejmujących „ryzykowne” zachowania seksualne. Do takich zachowań zalicza się uprawianie seksu bez antykoncepcji barierowej (prezerwatywy) oraz częste zmiany partnerów seksualnych. Jako dodatkowe czynniki, które zwiększają ryzyko zachorowania na chlamydiozę, można wymienić uprawianie seksu oralnego i analnego, a niekiedy – przejście chorób wenerycznych w przeszłości. Badania amerykańskiego CDC pokazują, że zakażenia chlamydiami pojawiają się najczęściej u osób w wieku 15-24 i nieco rzadziej w grupie 25-29 lat. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że na chlamydiozę częściej zapadają osoby młode i aktywne seksualnie. Częstszym zakażeniom sprzyja również bezobjawowy charakter tej choroby – można ją przejść bez żadnych objawów, co nie zmienia faktu, że podczas kontaktów seksualnych może dojść do zarażenia partnera lub partnerki. Innymi słowy – jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka i często zmieniasz partnerów seksualnych, regularnie przeprowadzaj badania w kierunku zakażenia chlamydia (oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową). Pamiętaj też, że prezerwatywa, chociaż zapewnia pewną ochronę, nie daje stuprocentowego bezpieczeństwa jeśli chodzi o zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową (włączając w to chlamydiozę). Nie chroni też w stu procentach przed nieplanowaną ciążą. Jak można się zarazić chlamydiozą? Jak wspomniałem – chlamydioza jest chorobą przenoszoną drogą płciową, którą można zarazić się od osób zakażonych, ale niemających objawów. Oznacza to, że możesz zarazić się nią w wyniku różnego typu kontaktów seksualnych: od typowych stosunków dopochwowych, przez seks oralny, petting, przypadkowe przeniesienie bakterii z zabawek erotycznych czy seks analny. Bakterie mogą zarazić nie tylko narządy płciowe, ale w efekcie dawać też objawy na innych częściach ciała, które miały kontakt z bakteriami. Chlamydia może zaatakować na przykład gardło – może się tam znaleźć poprzez seks oralny lub petting (bakterie mogą być przeniesione w okolice jamy ustnej na dłoniach). W podobny sposób bakterie chlamydii mogą zakazić na przykład oczy. Innymi słowy: jakikolwiek kontakt z zakażonymi chlamydiami obszarami ciała może prowadzić do zachorowania oraz pojawienia się objawów. Chlamydiozą może zarazić się również dziecko od matki podczas porodu – zarówno siłami natury (wtedy dziecko ma kontakt z drogami rodnymi matki), jak i podczas cesarskiego cięcia (zdarza się to rzadziej). W odpowiedzi na ryzyko zakażenia chlamydiozą dzieci medycyna stworzyła specjalne procedury chroniące noworodki przed negatywnymi konsekwencjami tej choroby. Co mogą zaatakować bakterie z rodziny chlamydia (gardło, układ moczowy, itp.)? Bakterie Chlamydiosis mogą atakować różne obszary ciała, z którymi mają kontakt. Najczęściej występują objawy związane z zakażeniem układu moczowo-płciowego – pęcherza moczowego, pochwy, penisa. Zarówno u kobiet i u mężczyzn ta choroba może powodować chlamydiowe zapalenie cewki moczowej. Bakterie mogą atakować również odbyt (najczęściej w przypadku osób uprawiających bierny niezabezpieczony seks analny) lub gardło (w wyniku przeniesienia bakterii w okolice jamy ustnej lub po seksie oralnym). W przypadku zakażenia gardła, chlamydioza ma przebieg bezojawowy; w przypadku zakażenia odbytu – może pojawić się śluzowo-ropna wydzielina z domieszką krwi oraz uczucie pieczenia w okolicach ujścia jelita grubego. Obie płcie są narażone również na reaktywne zapalenie stawów (zespół Rittera) – jest to rzadka choroba powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, która objawia się chlamydiowym zapaleniem spojówek, cewki moczowej i stawów. Jak podają badania epidemiologiczne – ta choroba może pojawiać się w bardzo niewielu przypadkach, jednak jest jedną z konsekwencji zakażenia chlamydiami. Objawy chlamydiozy u mężczyzn i kobiet Chlamydioza jest podstępną chorobą, bo można ją przejść zupełnie bez objawów lub może ona dawać niejednoznaczne symptomy chorobowe. Zakażenie chlamydiami czasem przypomina zakażenie rzeżączką (więcej o nich w dedykowanym artykule). Szacuje się, że u połowy mężczyzn i ¾ zakażonych kobiet nie pojawiają się żadne objawy wskazujące na zakażenie bakteriami z rodzaju Chlamydia. U pozostałych chorych mogą pojawić się objawy zbliżone do tych przy zapaleniu cewki moczowej – swędzenie i pieczenie podczas oddawania moczu, niekiedy może pojawić się wydzielina sącząca się z cewki moczowej. Może być ona wodnista, śluzowa, śluzowo-ropna lub ropna (dlatego objawy zakażenia mogą być niejednoznaczne), a chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie w okolicy ujścia cewki moczowej. Te objawy łatwo pomylić z innymi zakażeniami układu moczowo-płciowego, dlatego tak istotna jest diagnostyka i badania. W przypadku mężczyzn mogą pojawić się bardziej jednoznaczne objawy, takie jak obrzęk jąder, bóle stawów, stan zapalny w okolicach odbytu (na przykład po seksie analnym lub innych bardziej skomplikowanych zachowaniach seksualnych) czy ból jąder (niezwiązany z napięciem seksualnym). W przypadku zakażenia odbytu, chlamydioza objawia się śluzowo ropną wydzieliną oraz pieczeniem okolic ujścia jelita grubego. Chlamydioza może objawiać się również zapaleniem szyjki macicy (jest to najczęstszy efekt kontaktu z bakteriami chlamydii), jednak w większości przypadków przebiega bezobjawowo. Symptomy, które mogą się pojawić i wskazywać na tę chorobę to obrzęk, wydzielina w ujściu szyjki macicy, zaczerwienienie tarczy szyjki macicy, pojawienie się śluzowo-ropnej wydzieliny z pochwy czy plamień i krwawień między miesiączkowych. Wśród najczęstszych objawów zakażenia chlamydiozą wymienia się: pojawienie się krwawienia z pochwy; ból podczas seksu; bóle w okolicy podbrzusza; śluzowo-ropną wydzielinę z pochwy lub odbytu; pieczenie podczas oddawania moczu; krwawienie pojawiające się w trakcie lub po stosunku seksualnym, ale niezwiązane z cyklem miesiączkowym czy dysfunkcjami w budowie penisa (np. stulejką). W przypadku zakażenia spojówek (mówi się wtedy o chlamydiowym zapaleniu spojówek) mogą pojawić się objawy charakterystyczne dla wielu chorób dotykających oczu: łzawienie, obrzęk powiek, śluzowo-ropna wydzielina czy światłowstręt. Jak rozpoznać chlamydiozę i czy możliwa jest diagnoza bez wychodzenia z domu? Objawy chlamydiozy są niejednoznaczne i w wielu przypadkach można mylić je z zakażeniem innymi chorobami – od zapalenia pęcherza moczowego (też ostrego), przez nieprawidłowości w budowie penisa, kłopoty z napięciem mięśni dna miednicy (bóle podczas stosunku), aż do zakażeń chorobami wenerycznymi czy skrajnych przypadków grzybicy pochwy czy kandydozy penisa. Badania dotyczące chlamydiozy przeprowadzane są najczęściej w laboratoriach diagnostycznych. Skierowanie wypisuje lekarz wenerolog, jednak jest możliwość przeprowadzenia testu prywatnie w laboratoriach badawczych. Badania w kierunku zdiagnozowania chlamydii może być wykonane z moczu, krwi i z wymazu pochwy lub szyjki macicy. W zależności od decyzji lekarza może być też potrzebny wymaz z cewki moczowej lub odbytu. Pamiętaj, że możesz też skorzystać z domowych testów na chlamydie dostępnych w aptekach. Po wykonaniu takiego testu (jeśli daje pozytywny wynik) warto skorzystać z konsultacji online w i otrzymać diagnozę oraz rozpocząć leczenie. Bez wychodzenia z domu. Regularne badanie się w przypadku osób aktywnych seksualnie i zmieniających często partnerów jest objawem zdrowego rozsądku oraz szacunku do zdrowia swojego i osób, z którymi uprawiasz seks. Pamiętaj też, że po diagnozie musisz koniecznie poinformować swoich partnerów i partnerki seksualne, że stwierdzono u Ciebie chlamydiozie i oni też powinni poddać się leczeniu prewencyjnemu, a przynajmniej się zbadać. Biorąc pod uwagę ilość powikłań i to, że chlamydioza może przebiegać bezobjawowo – to bardzo ważne. Powikłania chlamydiozy – nieleczonej, ukrytej lub ignorowanej Jak wspomniałem – chlamydioza jest podstępną chorobą, która nie daje często żadnych objawów. Nie zmienia to faktu, że choroba rozwija się w organizmie i może powodować poważne dla zdrowia powikłania. Wśród najpoważniejszych należy wymienić bezpłodność u kobiet – w wyniku pojawienia się uszkodzeń i bliznowacenia jajowody mogą stracić drożność, a tym samym uniemożliwić zajście w ciążę. Nieleczone lub bezobjawowe zakażenie chlamydia może też utrudniać zajście w ciążę – przewlekły stan zapalny macicy i jajowodów może przebiegać bez jednoznacznych objawów, a dodatkowo upośledzać działanie narządów rodnych. W efekcie mogą pojawić się poważne problemy – między innymi dlatego kobietom starającym się o dziecko zaleca się komplet badań, włączając w to sprawdzenie, czy nie chorują na chlamydiozę. Zakażenie chlamydiami u mężczyzn może prowadzić do stanu zapalnego najądrzy (jego częstym objawem jest opuchlizna krocza, niekiedy bóle w pachwinie i wysoka temperatura). Poważnym powikłaniem po nieleczonej chlamydiozie jest zapalenie gruczołu krokowego. Innym efektem zakażenia chlamydiami może być pojawienie się problemów ze stawami, a w przypadku kobiet w ciąży – zakażenie dziecka tymi bakteriami. Lista pozostałych powikłań po przebytej, ignorowanej lub bezobjawowej chlamydiozie to: pojawienie się chronicznych bólów miednicy, powodowanych przez zrosty; zapalenie narządów znajdujących się w miednicy mniejszej, a w efekcie – poważne upośledzenie ich działania (jajowodów, tkanek otaczających i samej macicy); zapalenie jąder i najądrzy; kobiety zakażone wirusem HPV są bardziej narażone na rozwój raka szyjki macicy. Chlamydioza w ciąży: dlaczego badania w kierunku wykrycia tej choroby są ważne? Jedną z najważniejszych rzeczy po pojawieniu się pierwszych objawów zapłodnienia i ciąży jest skontaktowanie się z ginekologiem. I poza standardowym leczeniem wszystkich ubytków w zębach, badaniami USG i innymi – ważne jest sprawdzenie, czy nie chorujesz na żadne ukryte lub bezobjawowe choroby weneryczne. To standardowa procedura, która pozwala zapewnić bezpieczeństwo ciąży i matki. Jak wspomniałem – medycyna wypracowała standardy postępowania w przypadku pojawienia się pozytywnego wyniku zakażeniem chlamydiami, a ginekolog prowadzący ciąże będzie w stanie stwierdzić, co należy zrobić, żeby zmniejszyć ryzyko pojawienia się powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży i po porodzie. Wśród najważniejszych powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży należy wymienić większe szanse na ciążę pozamaciczną, przedwczesny poród czy zakażenie dziecka w czasie porodu. Jak wygląda leczenie chlamydiozy (jakie leki, jak stosować i dlaczego bez antybiotyku się nie obejdzie)? Należy zacząć od tego, że „naturalne leczenie chlamydiozy” niestety nie sprawdza się i konieczne jest wprowadzenie antybiotyku. W leczeniu chlamydiozy najczęściej stosuje się antybiotyki zawierające doksycyklinę. Leczenie chlamydiozy trwa najczęściej przez siedem dni (dwie dawki na dobę), jednak Twój lekarz może zadecydować inaczej. W naszej przychodni online możesz przejść konsultację medyczną w kierunku chlamydiozy i – po pozytywnej weryfikacji formularza medycznego – otrzymać e-receptę lub receptę transgraniczną na jeden z dwóch leków mających jako główny składnik czynny doksycyklinę: Doxycyclinum lub Unidox Solutab. Dawkowanie oraz zalecenia otrzymasz od lekarza, który będzie analizował Twój formularz. Istnieją alternatywne terapie antybiotykowe, które mogą być stosowane w przypadku kobiet w ciąży lub osób chorych na inne infekcje (na przykład zakażenie wirusem HIV), jednak powinny być one prowadzone przez odpowiednich lekarzy specjalistów. Jak uniknąć zakażenia – profilaktyka chlamydiozy Najważniejszą profilaktyką chlamydiozy jest unikanie ryzykownych zachowań seksualnych – częstych zmian partnerów oraz uprawiania seksu (również oralnego i analnego) bez zastosowania jakiejś metody antykoncepcji mechanicznej (np. prezerwatywy męskiej lub damskiej). Takim zabezpieczeniem jest przede wszystkim prezerwatywa, która jako jedyna metoda antykoncepcji zapewnia ochronę przed nieplanowaną ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową – w tym chlamydiozą. Oczywiście – nie ma stuprocentowej pewności, że używanie prezerwatyw w czasie seksu zawsze zapewni ochronę przed zakażeniem chorobami przenoszonymi drogami płciowymi, ale z pewnością zmniejsza szanse na przekazanie którejś z nich partnerowi lub partnerce. Co możesz zrobić, żeby zmniejszyć szanse na zakażenie chlamydiozą: zawsze w czasie seksu z nowym partnerem lub partnerką (zanim się przebadacie) – skorzystaj z prezerwatywy; jeśli możesz (lub chcesz) – staraj się zmniejszyć ilość partnerów lub partnerek seksualnych: największym przyjacielem profilaktyki chlamydiozy jest monogamia; jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki seksualne (lub zdarza Ci się przygodny seks) – regularnie badaj się w kierunku chlamydiozy, kiły i innych chorób wenerycznych; dzięki temu zyskasz pewność, że nie chorujesz i nie zarazisz przez przypadek osób, z którymi uprawiasz seks; unikaj płukania pochwy – płukanki mogą zmieniać pH pochwy oraz negatywnie wpływać na florę bakteryjną w tym obszarze Twojego ciała, co zwiększa ryzyko zachorowania na chlamydiozę. Dimedic: konsultacje lekarskie online z e-receptą Chlamydia to choroba weneryczna przenoszoną drogą płciową. Jest powodowana przez bakterie Chlamydia trachomatis. Bakterie te mogą zainfekować drogi moczowe i narządy rodne, gdyż są przekazywane poprzez kontakty seksualne. Taka samo jak pozostałe choroby weneryczne, chlamydia może być leczona antybiotykami. Ale ponieważ chlamydia często nie powoduje żadnych objawów, osoba może być nią zainfekowana, nie wiedząc nawet o tym. Wskazane jest, aby osoby aktywne seksualnie, badali się przynajmniej raz w roku pod kątem chlamydii. Wskazane jest także, aby podjąć środki ostrożności, mogące zapobiec zarażeniu się Chlamydią. Choroba weneryczna chlamydia może rozwijać się nawet kilka tygodni lub miesięcy, zanim zostanie odkryta. Kobiety mogą w tym czasie odczuwać pieczenie podczas oddawaniu moczu, ból w podbrzuszu. Bardzo często są także upławy i podrażnienia pochwy. Pozostawiona bez leczenia może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zapaleniem narządów miednicy mniejszej. Choroba może znacznie wpłynąć na jajniki, jajowody, macicę, szyjkę macicy oraz pochwę. Chlamydia, podobnie jak inne choroby weneryczne jest uleczalna antybiotykami. Jeżeli została wykryta wcześnie, to przy zastosowaniu antybiotyków z apteki euroClinix, jej objawy mogą ustąpić w ciągu 7 do 10 dni. 1 kwietnia 2020 W kontekście badania nasienia najbardziej interesującą bakterią z rodzaju Chlamydia jest Chlamydia trachomatis. Charakterystyczną cechą bakterii z tego rodzaju jest to, że żyją one wewnątrz komórek gospodarza (są wewnątrzkomórkowymi pasożytami), ponieważ nie potrafią wytwarzać własnych związków wysokoenergetycznych (ATP). Chlamydia trachomatis i powodowana przez nią chlamydioza jest uznawana za jedną z chorób najczęściej przenoszonych drogą płciową. Może być przyczyną stanów zapalnych narządów płciowych zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, niepłodności, powikłań ciąży (w tym zapaleń płuc i gałki ocznej u noworodków). Poza tym, że zakażenie tą bakterią objawia się w narządach płciowych, może też dawać objawy w innych narządach (stawach, wątrobie, układzie nerwowym, układzie krążenia i oddechowym). Często zakażenie może przebiegać bezobjawowo. Diagnostyka i leczenie Chociaż Chlamydia trachomatis jest bakterią, to nie może być ona wykryta w przeprowadzanych rutynowo posiewach mikrobiologicznych (w posiewie tlenowym czy beztlenowym). Dla tej bakterii muszą być zastosowane specjalne metody wykrywania. W obecnym czasie najczęściej stosuję się PCR, które polegają na poszukiwaniu materiału generycznego Chlamydii w próbce. Jest to metoda wysoce skuteczna do wykrywania tej bakterii. Testy genetyczne (PCR) wykonuje się najczęściej z materiału biologicznego z miejsc potencjalnego występowania bakterii. Mogą to być wymazy z pochwy, z napletka, z cewki moczowej czy z nasienia. Diagnostyka trwa w praktyce do kilu dni, koszty wynoszą 100-200 zł w zależności od laboratorium i szczegółów testu. Zakażenie Chlamydia diagnozuje się także za pomocą hodowli drobnoustrojów (w zarodku kurzym lub hodowlach tkankowych), ponieważ może się ona rozwijać tylko w innej żywej komórce lub też metodami enzymatycznymi lub immunofluorescencyjnymi z wymazów z cewki moczowej lub z nasienia (u mężczyzn) lub z wymazów z szyjki macicy (u kobiet) oraz dzięki hodowli na specyficznych podłożach, jednakże te metody mają mniejsze znaczenie diagnostyczne i kliniczne (w porównaniu z PCR) w rutynowej diagnostyce w Polsce. Można też oznaczać poziom specyficznych przeciwciał we krwi. Leczenie zwykle polega na stosowaniu antybiotyków. Konieczne jest jednoczesne leczenie obojga partnerów seksualnych, gdyż w przeciwnym razie dochodzić będzie do ponownego zakażenia. Gdzie wykonać badanie: link Z0BACZ TAKŻE Leczenie antybiotykiem w przypadku zakażania Ureaplasmą i Chlamydią Chlamydia trachomatis i Ureaplasma urealiticum to bakterie, które są w czołówce najczęściej zakażających... Więcej → Bakteriospermia – drobnoustroje w nasieniu Nasienie nie jest zwykle materiałem całkowicie sterylnym (nie zawierającym mikroorganizmów) ze względu... Więcej → Aglutynacja plemników – co to oznacza? Aglutynacja plemników to zjawisko obserwowane w nasieniu, polegające na tym, że ruchliwe plemniki przylegają... Więcej → Czynniki etiologiczne w stanach zapalnych męskiego układu płciowego Bakteryjne i wirusowe infekcje układu moczowo – płciowego są istotnym czynnikiem w etiologii niepłodności... Więcej → Posiew nasienia – dziwny wynik i inne problemy Posiew nasienia i jego wynik często nastręczają problemów w interpretacji. Częstym problemem wyniku posiewu... Więcej → Przyczyny niepłodności męskiej – systematyka Przyczyny przedjądrowe Hipogonadyzm hipogonadotropowy Nadmiar androgenów (czyli męskich hormonów... Więcej → Zakażenie Chlamydią – i co z nasieniem? Wpływ stanów zapalnych na jakość nasienia i płodność jest tematem wielu prac naukowych oraz jest istotnym... Więcej → Zanieczyszczenie powietrza ma wpływ na ruchliwość plemników Istnieją liczne doniesienia o tym, że zanieczyszczenie środowiska powoduje pogorszenie jakości... Więcej → Anaboliki, steroidy płciowe i ich wpływ na płodność mężczyzn i jakość nasienia Stosowanie steroidów płciowych, androgenów, jako substancji anabolicznych, mających na celu budowanie masy... Więcej → Informujemy, że strona wykorzystuje do poprawnego działania pliki cookie. Brak zgody na instalację plików cookie może być wyrażony poprzez ustawienia przeglądarki.

chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie